Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2 (ΣΔ) είναι μια συχνή μη μεταδοτική χρόνια νόσος. Επηρεάζει τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες, τις περισσότερες φορές άνω των 40 ετών. Ο κίνδυνος του διαβήτη τύπου 2 υποτιμάται από πολλούς και ορισμένοι ασθενείς, στην πραγματικότητα, απλώς δεν ενημερώνονται ότι είναι ευαίσθητοι στη νόσο. Και όσοι από τους ασθενείς έχουν επίγνωση της παθολογίας τους συχνά δεν γνωρίζουν τι είναι - σακχαρώδης διαβήτης, τι απειλεί, και δεν γνωρίζουν τον κίνδυνο. Ως αποτέλεσμα, ο διαβήτης τύπου 2 μπορεί να γίνει σοβαρός και να οδηγήσει σε απειλητικές για τη ζωή καταστάσεις. Εν τω μεταξύ, η επαρκής θεραπεία και η σωστή διατροφή στον διαβήτη τύπου 2 μπορεί να σταματήσει την ανάπτυξη της νόσου.
Αιτίες
Όταν ένα άτομο εμφανίζει διαβήτη, οι αιτίες αυτού του γεγονότος μπορεί να ποικίλλουν. Ο δεύτερος τύπος ασθένειας συχνά οδηγεί σε:
- λάθος διατροφή?
- έλλειψη σωματικής δραστηριότητας?
- υπερβολικό βάρος;
- κληρονομικότητα;
- στρες;
- αυτοθεραπεία με φάρμακα, για παράδειγμα, γλυκοκορτικοστεροειδή.
Στην πραγματικότητα, συχνά δεν υπάρχει ένα προαπαιτούμενο, αλλά ένα ολόκληρο σύμπλεγμα λόγων.
Αν εξετάσουμε την εμφάνιση της νόσου από την άποψη της παθογένειας, τότε ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2 προκαλείται από σχετική έλλειψη ινσουλίνης στο αίμα. Αυτό είναι το όνομα της κατάστασης όταν η πρωτεΐνη ινσουλίνης που παράγεται από το πάγκρεας γίνεται απρόσιτη στους υποδοχείς ινσουλίνης που βρίσκονται στις κυτταρικές μεμβράνες. Ως αποτέλεσμα, τα κύτταρα στερούνται την ικανότητα να απορροφούν ζάχαρη (γλυκόζη), γεγονός που οδηγεί σε έλλειψη παροχής γλυκόζης στα κύτταρα, και επίσης, που δεν είναι λιγότερο επικίνδυνο, στη συσσώρευση γλυκόζης στο αίμα και την εναπόθεσή της στο διάφορους ιστούς. Με αυτό το κριτήριο, ο μη ινσουλινοεξαρτώμενος σακχαρώδης διαβήτης διαφέρει από τον διαβήτη τύπου 1, στον οποίο το πάγκρεας παράγει ανεπαρκή ινσουλίνη.
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα της νόσου εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από το στάδιο της νόσου. Στα αρχικά στάδια, ο ασθενής μπορεί να μην αισθάνεται μια σοβαρή πάθηση, με εξαίρεση την αυξημένη κόπωση, την ξηροστομία, την αυξημένη δίψα και την όρεξη. Αυτή η κατάσταση συνήθως αποδίδεται σε λάθος διατροφή, σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, στρες. Ωστόσο, στην πραγματικότητα, η αιτία είναι μια λανθάνουσα παθολογία. Καθώς η νόσος εξελίσσεται, τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:
- κακή επούλωση πληγών
- αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος
- πόνος και πρήξιμο στα άκρα,
- πονοκεφάλους,
- δερματίτιδα.
Ωστόσο, συχνά οι ασθενείς δεν ερμηνεύουν σωστά ούτε ένα σύνολο τέτοιων συμπτωμάτων και ο διαβήτης αναπτύσσεται ανεμπόδιστα μέχρι να φτάσει σε δυσεπίλυτα στάδια ή να οδηγήσει σε απειλητικές για τη ζωή καταστάσεις.
Σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2, θεραπεία
Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχουν επαρκώς αποτελεσματικές μέθοδοι που αυξάνουν την απορρόφηση της γλυκόζης από τα κύτταρα, επομένως η κύρια έμφαση στη θεραπεία δίνεται στη μείωση της συγκέντρωσης του σακχάρου στο αίμα. Επιπλέον, οι προσπάθειες θα πρέπει να στοχεύουν στη μείωση του υπερβολικού βάρους του ασθενούς, επαναφέροντάς το στο φυσιολογικό, αφού η αφθονία του λιπώδους ιστού παίζει σημαντικό ρόλο στην παθογένεση του διαβήτη.
Ο κύριος παράγοντας που επηρεάζει την πιθανότητα επιπλοκών στον διαβήτη τύπου 2 είναι η παραβίαση του μεταβολισμού των λιπιδίων. Μια υπερβολική ποσότητα χοληστερόλης που διαφέρει από τον κανόνα μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη αγγειοπάθειας.
| Ο κίνδυνος ανάπτυξης αγγειοπάθειας στον διαβήτη | Μικρός | Μεσαίο | Ψηλός |
|---|---|---|---|
| Ολική χοληστερόλη, mmol/l | <4. 8 | 4, 8-6, 0 | >6. 0 |
| LDL, mmol/l | <3. 0 | 3, 0-4, 0 | >4. 0 |
| Τριγλυκερίδια, mmol/l | <1. 7 | 1, 7-2, 2 | >2. 2 |
Μέθοδοι Θεραπείας
Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2 είναι μια ασθένεια που απαιτεί μακροχρόνια και επίμονη θεραπεία. Στην πραγματικότητα, όλες οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται χωρίζονται σε τρεις ομάδες:
- παίρνω ναρκωτικά,
- διατροφή,
- αλλαγή τρόπου ζωής.
Η αποτελεσματική θεραπεία του διαβήτη τύπου 2 περιλαμβάνει την καταπολέμηση όχι μόνο με τον ίδιο τον διαβήτη, αλλά και με συνοδά νοσήματα, όπως:
- ευσαρκία,
- υπέρταση,
- αγγειοπάθεια,
- νευροπόθεια,
- κατάθλιψη.
Ο διαβήτης τύπου 2 αντιμετωπίζεται εξωτερικά και κατ' οίκον. Μόνο ασθενείς με υπεργλυκαιμικό και υπερωσμωτικό κώμα, κετοξέωση, σοβαρές μορφές νευροπάθειας και αγγειοπάθειας και εγκεφαλικά επεισόδια υπόκεινται σε νοσηλεία.
Φάρμακα κατά του διαβήτη
Στην πραγματικότητα, όλα τα φάρμακα χωρίζονται σε δύο κύριες ομάδες - αυτά που επηρεάζουν την παραγωγή ινσουλίνης και αυτά που δεν επηρεάζουν.
Το κύριο φάρμακο της δεύτερης ομάδας είναι από την κατηγορία των διγουανιδών. Αυτό το φάρμακο συνταγογραφείται συχνότερα για διαβήτη τύπου 2. Χωρίς να επηρεάζει τα κύτταρα του παγκρέατος, διατηρεί τη γλυκόζη του αίματος σε φυσιολογικά επίπεδα. Το φάρμακο δεν απειλεί μια εξαιρετικά χαμηλή μείωση των επιπέδων γλυκόζης. Επίσης, το φάρμακο καίει λίπη και μειώνει την όρεξη, γεγονός που οδηγεί σε μείωση του υπερβολικού βάρους του ασθενούς. Ωστόσο, η υπερβολική δόση του φαρμάκου μπορεί να είναι επικίνδυνη, καθώς μπορεί να εμφανιστεί μια σοβαρή παθολογική κατάσταση με υψηλό ποσοστό θνησιμότητας - γαλακτική οξέωση.
Τυπικοί εκπρόσωποι μιας άλλης ομάδας φαρμάκων που επηρεάζουν την παραγωγή ινσουλίνης είναι τα παράγωγα της σουλφονυλουρίας. Διεγείρουν άμεσα τα βήτα κύτταρα του παγκρέατος, αναγκάζοντάς τα να παράγουν περισσότερη ινσουλίνη. Ωστόσο, η υπερβολική δόση αυτών των φαρμάκων απειλεί τον ασθενή με υπογλυκαιμική κρίση. Τα παράγωγα σουλφονυλουρίας λαμβάνονται συνήθως μαζί με διγουανίδια.
Υπάρχουν και άλλα είδη φαρμάκων. Τα μιμητικά ινκρετινών (αγωνιστές GLP-1) και οι αναστολείς DPP-4 ανήκουν στην κατηγορία των φαρμάκων που ενισχύουν την παραγωγή ινσουλίνης ανάλογα με τη συγκέντρωση γλυκόζης. Αυτά είναι νέα φάρμακα και μέχρι στιγμής είναι αρκετά ακριβά. Αναστέλλουν τη σύνθεση της ορμόνης γλυκαγόνης που αυξάνει το σάκχαρο, ενισχύουν τη δράση των ινκρετινών - γαστρεντερικών ορμονών που αυξάνουν την παραγωγή ινσουλίνης.
Υπάρχει επίσης ένα φάρμακο που εμποδίζει την απορρόφηση της γλυκόζης στο γαστρεντερικό σωλήνα - ένας αναστολέας της άλφα-γλυκοσιδάσης. Αυτό το εργαλείο δεν επηρεάζει την παραγωγή ινσουλίνης. Το φάρμακο συνταγογραφείται συχνά για προφυλακτικούς σκοπούς, για την πρόληψη του διαβήτη.
Υπάρχουν επίσης φάρμακα που ενισχύουν την απέκκριση γλυκόζης στα ούρα και φάρμακα που αυξάνουν την ευαισθησία των κυττάρων στη γλυκόζη.
Η ιατρική ινσουλίνη χρησιμοποιείται σπάνια στη θεραπεία του διαβήτη τύπου 2. Τις περισσότερες φορές, χρησιμοποιείται με την αναποτελεσματικότητα της θεραπείας με άλλα φάρμακα, με μη αντιρροπούμενη μορφή σακχαρώδη διαβήτη, όταν το πάγκρεας είναι εξαντλημένο και δεν μπορεί να παράγει αρκετή ινσουλίνη.
Ο διαβήτης τύπου 2 συνοδεύεται επίσης συχνά από συννοσηρότητες:
- αγγειοπάθεια,
- κατάθλιψη
- νευροπάθειες,
- υπέρταση
- διαταραχές του μεταβολισμού των λιπιδίων.
Εάν εντοπιστούν τέτοιες ασθένειες, τότε συνταγογραφούνται φάρμακα για τη θεραπεία τους.
| Τύπος | Μηχανισμός δράσης |
|---|---|
| Σουλφονυλουρίες | διέγερση της έκκρισης ινσουλίνης |
| Γλινίδες | διέγερση της έκκρισης ινσουλίνης |
| διγουανίδια | μείωση της παραγωγής γλυκόζης από το ήπαρ και την αντίσταση των ιστών στη γλυκόζη |
| Γλιταζόνες | μείωση της παραγωγής γλυκόζης από το ήπαρ και την αντίσταση των ιστών στη γλυκόζη |
| Αναστολείς της άλφα-γλυκοσιδάσης | αργή απορρόφηση της γλυκόζης στο έντερο |
| Αγωνιστές πεπτιδικών υποδοχέων τύπου γλυκανογόνης | εξαρτώμενη από τη γλυκόζη διέγερση της έκκρισης ινσουλίνης και μείωση της έκκρισης γλυκαγόνης |
| Γλιπτίνες (αναστολείς διπεπτιδυλοπεπτιδάσης-4) | εξαρτώμενη από τη γλυκόζη διέγερση της έκκρισης ινσουλίνης και μείωση της έκκρισης γλυκαγόνης |
| ινσουλίνες | αυξημένη χρήση γλυκόζης |
Διατροφή
Η ουσία της αλλαγής της διατροφής στο ΣΔ είναι η ρύθμιση των θρεπτικών συστατικών που εισέρχονται στο γαστρεντερικό σωλήνα. Η απαραίτητη διατροφή θα πρέπει να καθορίζεται από τον ενδοκρινολόγο ξεχωριστά για κάθε ασθενή, λαμβάνοντας υπόψη τη βαρύτητα του διαβήτη, τα συνοδά νοσήματα, την ηλικία, τον τρόπο ζωής κ. λπ.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι δίαιτας που χρησιμοποιούνται για μη ινσουλινοεξαρτώμενο διαβήτη (πίνακας αριθμός 9, δίαιτα χαμηλή σε υδατάνθρακες κ. λπ. ). Όλοι τους έχουν αποδείξει τον εαυτό τους καλά και διαφέρουν μεταξύ τους μόνο σε ορισμένες λεπτομέρειες. Αλλά συμφωνούν στη βασική αρχή - οι κανόνες πρόσληψης υδατανθράκων σε περίπτωση ασθένειας πρέπει να είναι αυστηρά περιορισμένοι. Πρώτα απ 'όλα, αυτό ισχύει για προϊόντα που περιέχουν «γρήγορους» υδατάνθρακες, δηλαδή υδατάνθρακες που απορροφώνται πολύ γρήγορα από το γαστρεντερικό σωλήνα. Οι γρήγοροι υδατάνθρακες βρίσκονται σε ραφιναρισμένη ζάχαρη, μαρμελάδες, ζαχαροπλαστεία, σοκολάτα, παγωτά, επιδόρπια, αρτοσκευάσματα. Εκτός από τη μείωση της ποσότητας των υδατανθράκων, είναι απαραίτητο να προσπαθήσουμε να μειώσουμε το σωματικό βάρος, αφού το αυξημένο βάρος είναι ένας παράγοντας που επιδεινώνει την πορεία της νόσου.
Άλλες οδηγίες
Συνιστάται να αυξήσετε την πρόσληψη νερού για να αντικαταστήσετε την απώλεια υγρών λόγω της συχνουρίας που συχνά συνοδεύει τον διαβήτη. Μαζί με αυτό, είναι απαραίτητο να εγκαταλείψετε εντελώς τα ζαχαρούχα ποτά - κόλα, λεμονάδα, kvass, χυμούς και τσάι με ζάχαρη. Στην πραγματικότητα, μπορείτε να πίνετε μόνο ποτά που δεν περιέχουν σάκχαρα - μεταλλικό και σκέτο νερό, τσάι και καφέ χωρίς ζάχαρη. Πρέπει να θυμόμαστε ότι η κατανάλωση αλκοόλ μπορεί επίσης να είναι επιβλαβής - λόγω του γεγονότος ότι το αλκοόλ διαταράσσει το μεταβολισμό της γλυκόζης.
Τα γεύματα πρέπει να είναι τακτικά - τουλάχιστον 3 φορές την ημέρα, και το καλύτερο από όλα - 5-6 φορές την ημέρα. Δεν πρέπει να κάθεστε στο τραπέζι αμέσως μετά την άσκηση.
Πώς να παρακολουθείτε τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα
Η ουσία της θεραπείας του διαβήτη είναι ο αυτοέλεγχος από την πλευρά του ασθενούς. Στον διαβήτη τύπου 2, το επίπεδο σακχάρου πρέπει να είναι εντός του φυσιολογικού εύρους ή κοντά σε αυτό. Επομένως, ο ασθενής πρέπει να ελέγχει μόνος του τα επίπεδα σακχάρου του για να αποφύγει κρίσιμες αυξήσεις. Για να γίνει αυτό, συνιστάται να κρατάτε ένα ημερολόγιο στο οποίο θα καταγράφονται οι τιμές της συγκέντρωσης γλυκόζης στο αίμα. Μπορείτε να κάνετε μετρήσεις γλυκόζης με ειδικά φορητά γλυκόμετρο εξοπλισμένα με δοκιμαστικές ταινίες. Συνιστάται να εκτελείτε τη διαδικασία μέτρησης κάθε μέρα. Η καλύτερη ώρα για μέτρηση είναι νωρίς το πρωί. Πριν από τη διαδικασία, απαγορεύεται η λήψη οποιασδήποτε τροφής. Εάν είναι δυνατόν, η διαδικασία μπορεί να επαναληφθεί πολλές φορές την ημέρα και το επίπεδο σακχάρου μπορεί να προσδιοριστεί όχι μόνο το πρωί με άδειο στομάχι, αλλά και μετά τα γεύματα, πριν πάτε για ύπνο κ. λπ. Γνωρίζοντας το γράφημα των αλλαγών στη γλυκόζη του αίματος, ο ασθενής θα μπορεί να προσαρμόσει γρήγορα τη διατροφή και τον τρόπο ζωής του, έτσι ώστε ο δείκτης γλυκόζης να είναι στην κανονική κατάσταση.
Ωστόσο, η παρουσία γλυκόμετρου δεν απαλλάσσει τον ασθενή από την ανάγκη να ελέγχει τακτικά τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα στο εξωτερικό ιατρείο, καθώς οι τιμές που λαμβάνονται στο εργαστήριο είναι πιο ακριβείς.
Δεν είναι τόσο δύσκολο να ελέγξετε τα επίπεδα σακχάρου σας όταν καταναλώνετε τρόφιμα, καθώς τα περισσότερα είδη παντοπωλείου επισημαίνονται με την ενεργειακή τους αξία και την ποσότητα υδατανθράκων που περιέχουν. Υπάρχουν διαβητικά ανάλογα των συμβατικών τροφίμων, στα οποία οι υδατάνθρακες αντικαθίστανται από γλυκαντικές ουσίες χαμηλών θερμίδων (σορβιτόλη, ξυλιτόλη, ασπαρτάμη).
| Στάδιο | Επίπεδο γλυκόζης, mmol/l |
|---|---|
| Κατάσταση του κανόνα | 3, 3-5, 5 |
| Εξασθενημένη ανοχή γλυκόζης | 5, 6-6, 0 |
| Διαβήτης, πρώιμο στάδιο | 6, 1-8, 0 |
| Διαβήτης, μέσο στάδιο | 8, 1-14, 0 |
| Διαβήτης, σοβαρό στάδιο | >14. 1 |
Φρούτα και λαχανικά
Είναι δυνατόν να τρώμε φρούτα και μούρα με διαβήτη τύπου 2; Θα πρέπει να προτιμώνται τα λαχανικά που περιέχουν μεγάλη ποσότητα δύσπεπτου, αλλά χρήσιμου για την πέψη, φυτικές ίνες και λιγότερη ζάχαρη. Ωστόσο, πολλά λαχανικά, όπως οι πατάτες, τα παντζάρια και τα καρότα, έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε άμυλο και πρέπει να περιορίζονται. Τα φρούτα μπορούν να καταναλωθούν με μέτρο, και μόνο αυτά που δεν περιέχουν πολύ υψηλές ποσότητες υδατανθράκων. Μεταξύ των φρούτων, οι μπανάνες κατέχουν το ρεκόρ περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες, ακολουθούμενες από τα σταφύλια και τα πεπόνια. Δεν συνιστάται η χρήση τους, καθώς μπορεί να αυξήσουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.
Λαϊκές θεραπείες
Οι λαϊκές θεραπείες περιλαμβάνουν τη λήψη αφεψημάτων από φαρμακευτικά βότανα. Μια τέτοια θεραπεία μπορεί όχι μόνο να μειώσει τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, αλλά και να μειώσει την όρεξη, να μειώσει το υπερβολικό βάρος. Ωστόσο, οι λαϊκές θεραπείες μπορούν να ληφθούν μόνο εκτός από τη λήψη φαρμάκων και σε συνεννόηση με το γιατρό σας.
Φυσική άσκηση
Μια βοηθητική μέθοδος θεραπείας είναι οι σωματικές ασκήσεις. Κατά τη διάρκεια άσκησης μέτριας έντασης, το σώμα καίει μεγάλες ποσότητες γλυκόζης. Ο μεταβολισμός επανέρχεται στο φυσιολογικό, το καρδιαγγειακό σύστημα ενισχύεται. Η σωματική άσκηση είναι απαραίτητη κάθε μέρα. Ωστόσο, οι ασκήσεις δεν πρέπει να είναι εξαντλητικές, καθώς αυτό μπορεί να επιτύχει μόνο το αντίθετο αποτέλεσμα. Με έντονη κόπωση, η όρεξη αυξάνεται και ένα πλούσιο γεύμα μπορεί να αναιρέσει όλες τις θετικές επιπτώσεις της σωματικής δραστηριότητας. Η κόπωση προκαλεί στρες και την απελευθέρωση ορμονών των επινεφριδίων, που αυξάνουν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα. Επομένως, συνιστάται να επιλέξετε το είδος της σωματικής δραστηριότητας που θα ταίριαζε στην αθλητική μορφή του ασθενούς - απλές ασκήσεις, ασκήσεις με αλτήρες ή περπάτημα, τζόκινγκ, κολύμπι, ποδηλασία.
| Είδος δραστηριότητας | Κόστος, kcal/h | Τρόφιμα που περιέχουν παρόμοια ποσότητα ενέργειας |
|---|---|---|
| Ξεκουραστείτε ξαπλωμένοι | 80 | μήλο, 20 γρ ξηρούς καρπούς |
| Ξεκουραστείτε καθιστός | εκατό | μήλο, 20 γρ ξηρούς καρπούς |
| Όρθια ανάπαυση | 140 | ένα ποτήρι γάλα |
| Δουλειές του σπιτιού | 180 | ένα ποτήρι γάλα |
| Αργό περπάτημα, ελαφριά εργασία στον αγρό | 220 | 120 γρ παγωτό |
| Ποδηλασία | 250 | 100 γρ λευκό ψωμί |
| Γρήγορο περπάτημα, αργό κολύμπι, αργός χορός, κωπηλασία | 300 | 150 γρ μαύρο ψωμί |
| Βόλεϊ, μπάντμιντον, πινγκ πονγκ | 350 | 90 γρ μπισκότα ή τυρί |
Πρόβλεψη
Σε σοβαρές περιπτώσεις, όταν ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2 φτάσει στο στάδιο της αντιρρόπησης, τότε, κατά κανόνα, είναι ήδη αδύνατο να αντιστραφεί η νόσος και να επιστρέψουν τα επίπεδα γλυκόζης στο φυσιολογικό - λόγω της εξάντλησης των πόρων του παγκρέατος και του σώματος. ένα ολόκληρο. Επομένως, ο διαβήτης τύπου 2 σε μια τέτοια κατάσταση είναι μια ανίατη ασθένεια. Ωστόσο, η σωστή αντιμετώπιση του διαβήτη τύπου 2 μπορεί να παρατείνει τη ζωή του ασθενούς για πολλά χρόνια. Στο αρχικό στάδιο του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2, είναι δυνατός ο έλεγχος της συγκέντρωσης της γλυκόζης στο αίμα και η διατήρησή της εντός αποδεκτών ορίων μόνο με αλλαγή της διατροφής και του τρόπου ζωής και αύξηση της σωματικής δραστηριότητας. Ως αποτέλεσμα, ο ασθενής μπορεί να ζήσει πολλές δεκαετίες και να μην αντιμετωπίσει καμία επιπλοκή του διαβήτη.